Is reizen wel zo leuk?
11 januari 2020 - Pulau Pangkor, Maleisië
Wat was Oman geweldig, we hebben zoveel leuke dingen gedaan. De eerste week voelde echt als vakantie. En toen gingen we naar Dubai. Een grote, drukke stad met veel prikkels. Hier voelde ik me niet thuis en vanaf toen begon ik me ineens heel naar te voelen. Misselijk, weinig eetlust, stilletjes en somber. Tot op de dag van vandaag (nu 11 dagen, wat kort eigenlijk, het voelt veel langer) voel ik me nog niet heel fijn. Het gaat beter, maar de ochtenden zijn het zwaarst. Als ik na een nacht (vaak gedroomd te hebben over Nederland) en wakker word en besef waar ik ben, slaat de misselijkheid toe. In de loop van de dag gaat het dan wel beter en ‘s avonds voel ik me redelijk goed. Ik had geen idee wat het was, totdat ik me besefte dat ik gewoon enorme heimwee heb. Dit had ik nooit verwacht van mijzelf. Ik heb nog nooit heimwee gehad, ik heb 2 jaar lang deze reis voorbereid en ik heb er enorm naar uitgekeken en dan krijg juist ik heimwee. Waarschijnlijk is het de tijdsduur (geen zicht op het naar huis gaan), geen planning, niet weten wat er komen gaat en 11 dagen lang reizen en drukke steden de reden van dit gevoel. Zo leer je jezelf toch wel erg goed kennen. Ik weet dat ik thuis alles onder controle wil hebben, dat ik altijd alles plan, wil weten wat er komen gaat en dat ik af en toe even rust nodig heb en dat is hier dus allemaal juist niet of althans niet geweest de afgelopen 11 dagen. Gelukkig snappen de mannen mij, praten we er met zijn vieren over (terwijl ik soms huilend bij ze zit) en troosten ze mij. Wat is het fijn dat we dit met zijn vieren mogen doen en zo kom je als gezin echt nog dichter bij elkaar! Ik kom er wel overheen en doorheen, het is even doorbijten. Ik voel me vandaag al een heel stuk beter, we zitten nu een paar dagen op 1 plek heerlijk aan het strand en dat doet me erg goed. Ik wilde dit graag delen met jullie, want het is natuurlijk leuk om alle prachtige en geweldige foto’s te plaatsen om te laten zien wat we allemaal meemaken, maar achter elk plaatje zit een verhaal en dit is mijn verhaal.
Veel liefs Debbie
Ps. Voor alle mensen die zeiden “jullie komen vast nooit meer terug”, wij komen zeker terug en blijven lekker in Nederland wonen, geen cocktailbarretje aan het strand. Die maken we wel in onze achtertuin 😊 en we gaan gewoon lekker drie keer per jaar op vakantie!
En dat jullie op sommige momenten heimwee hebben dat is niet gek hoor! Dus nu vooral naar de plekken daar waar jullie ge prettig voelen 😘
Heel eerlijk en stoer verhaal! Precies zoals jij bent. 😘
Leef maar lekker in het nu. Nu voelt het zoals je schrijft en het naar huis komen en blijven wonen is voor nu je houvast de reis voort te zetten. Wie weet wat voor gevoel je over een maand hebt. Ook het cliché ‘leef met de dag’ krijgt ineens betekenis.
Houd je taai 💪🏻
Dikke kus!
Het is gewoon een enorme overgang en je moet even je draai vinden. Dat komt wel goed en je zal zien dat je je snel beter voelt.
Toen ik ooit zo lang wegging had ik de eerste nacht enorme pijn in mijn buik en dacht ‘Waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen?’. En na twee weken was dat gevoel nog steeds niet helemaal weg. Maar op een gegeven moment vind je je draai.
En mooi toch dat je op zo’n manier ook nog eens extra waardeert wat je allemaal thuis hebt. Soms door iets eens van afstand te bekijken zie je hoe mooi het is.
Gaat goed komen. Have fun!
Geniet van de unieke reis en tijd die jullie samen beleven. En af en toe verlangen naar wat je thuis allemaal hebt, is helemaal niet erg. Dat is er in augustus ook allemaal nog wel.
En ondertussen genieten wij gewoon mee van de mooie reis die jullie maken.
Dikke kus
Probeer te genieten en als het echt niet meer lukt, hoor ik het wel en help ik jullie uiteraard😁.... ik kijk uit naar nog meer mooie foto's en filmpjes.